"Susanna Dumion. Langer dan een eeuw geleefd, in slavernij in Suriname geboren en rijke mensen gediend, ook in Nederland. Nu dat we het graf hebben gevonden, vragen wij uw zegening om uw verhaal verder te mogen vertellen. Moge uwe ziel in vrede rusten."

Dat schreven gidsen Maya Mutlu en Miriam Rasoelbaks, op 13 juni 2023 in het kerkboek van de St. Bavo op de Grote Markt. Samen legden ze een bloem op haar graf. 

Susanna Dumion woonde de laatste jaren van haar lange leven - ze werd 105 jaar oud - in Haarlem, in de Kleine Houtstraat. Ze was geboren in 1713 in Suriname en werd rond 1743 meegenomen door haar zogeheten eigenares naar Amsterdam. Ondanks het verbod op slavernij in de Republiek werd Susanna in het testament van haar eigenares nog steeds aangeduid als 'haar slavin'. Van Susanna is een portret bewaard gebleven in het Teylers Museum dat dit jaar, ter ere van Keti Koti, voor het eerst uit het depot gehaald en op zaal getoond is.

Susanna haar levensverhaal is uitgezocht door Jean Jacques Vrij en opgetekend in het nieuwe boek Haarlemmers en de slavernij. De auteurs, Ineke Mok en Dineke Stam, achterhaalden haar Haarlemse adres en de locatie van haar begraafplaats: op 12 november 1818 werd Susanna in de Grote Kerk van Haarlem begraven. Maar waar precies?

Dankzij het speurwerk van Willem de Jong is dat onlangs bekend geworden. Miriam Rasoelbaks ging begin dit jaar op zoek naar het graf en vroeg daarbij hulp aan de baliemedewerker Wim van Gent die vervolgens Willem de Jong inschakelde. Met als resultaat eindelijk de precieze locatie van het graf van Susanna. 

Susanna Dumion ligt begraven in een graf dat op het moment van begraven toebehoorde aan de gezusters Gildemeester, achterkleinkinderen van Susanna Taunay-Lespinasse, de zogeheten eigenares van Susanna Dumion. Vandaag de dag is op het grafsteen de naam Francois Blommendal te lezen en is er niet aan af te zien dat Susanna daar twee eeuwen geleden gelegen heeft. Maar toch. De locatie van haar laatste rustplaats is bekend, Susanna Dumion staat vanaf 13 juni 2023 in het kerkboek genoemd en er is voor haar gebeden.